واقعیت مجازی چیست؟

واقعیت مجازی(VR) مخفف Virtual Reality است. در واقعیت مجازی، شخص با استفاده از یک دستگاه خاص (مانند عینک واقعیت مجازی) وارد یک دنیای مجازی می‌شود و تجربه‌ای شبیه به واقعیت را دارد. در واقعیت مجازی، تصاویر و صداهای ساختگی تولید می‌شوند تا احساس واقعیت در شخص را ایجاد کنند. این تصاویر و صداها به وسیله دستگاه‌هایی مانند عینک واقعیت مجازی، دسته بازی و سایر دستگاه‌های واقعیت مجازی به شخص منتقل می‌شوند. استفاده از واقعیت مجازی در بسیاری از صنایع، از جمله بازی‌های ویدئویی، آموزش، پزشکی و مهندسی، رو به افزایش است. این فناوری به دلیل اینکه به شخص اجازه می‌دهد تا تجربه‌ای شبیه به واقعیت را داشته باشد، بسیار جذاب است و به عنوان یک روش برای آموزش و یادگیری، مطرح شده است. به طور کلی، واقعیت مجازی یک فناوری جذاب است که به شخص امکان می‌دهد تا به دنیایی مجازی وارد شود و تجربه‌ای شبیه به واقعیت داشته باشد.  برنامه های واقعیت مجازی می تواند یک روش موثر برای توانبخشی در نقص های شناختی و یا حرکتی باشد    

مزایای VR نسبت به توانبخشی مرسوم یا سنتی

مزایای VR در مقایسه با روش های سنتی مورد استفاده عبارتند از: VR تمرینات مختلف مورد نیازهر فرد را شبیه سازی میکند (تمرینات توانبخشی مجازی) و می تواند ویژگی های تمرینات توانبخشی را پیکربندی کند، عملکرد آنها را کنترل کند و داده های مربوطه را از بیمار حین انجام تمرینات بدست آورد

نینتندو یک سبک جدید ازVR را که با استفاده از یک کنترل بی سیم که در تعامل با یک سیستم تشخیص حرکت و تکنولوژی آواتار ارتباط برقرار می کند را معرفی کرد. کنترل کننده ها از سنسورهای شتابی تعبیه شده استفاده می کنند که با تغییر در جهت، سرعت وشتابی که شرکت کنندگان را قادر می سازد تا با بازی در هنگام انجام حرکات مچ دست، بازو و دست تعامل برقرار کند. یک سنسور نور مادون قرمز 2 نقطه ای که بر روی یک تلویزیون نصب شده است، تصاویر را بر روی صفحه نمایش می دهد و حرکت را از کنترل کننده به وسیله شرکت کنندگان انجام می دهد. بازخورد ارائه شده توسط صفحه نمایش تلویزیون و همچنین امکان مشاهده حرکات خود در زمان واقعی، تقویت مثبت را ایجاد می کند، در نتیجه، آموزش و بهبود کار را تسهیل می کند. همانطور که گفته شد، چندین ویژگی متمایز از Wii  نسبت به سایر سیستم های VR، از جمله تکنولوژی جدید و دسترسی  گسترده 3D  با استفاده از شبیه سازی های بازی، مقرون به صرفه بودن، کاربرد بالینی با استفاده از گرافیک ساده با بازخورد در زمان واقعی با امکان کاهش سرعت، آن را برای بیماران با اختلال شناختی قابل استفاده تر کرده است.

• 1. تحریک حسی: VR می‌تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند تا حسی که به دلیل بیماری یا آسیب دیدگی از دست رفته است یا کاهش و یا افزایش داشته است، را بازگردانند. برای مثال، با استفاده از واقعیت مجازی، می‌توان حس بینایی، شنوایی، وستیبولار و… را تحریک کرد.
• 2. توانبخشی حرکتی: با استفاده از VR، می‌توان برای بیماران با مشکلات حرکتی از جمله کودکان با فلج مغزی (CP) و افراد با مشکلات تعادل، تمرینات توانبخشی خاصی طراحی کرد. این شامل تمرینات برای بهبود تعادل، افزایش قدرت عضلات و تقویت کنترل حرکتی است.
• 3. تمرینات شناختی: VR می‌تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند تا تمرینات شناختی را انجام دهند. برای مثال، می‌توان برای تمرین حافظه دیداری و شنیداری، توجه افراد، سرعت پردازش ذهنی و… استفاده شود.
• 4. بهبود کیفیت زندگی: VR می‌تواند به بیماران کمک کند تا احساس رضایت و خوشحالی بیشتری داشته باشند و به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک خواهد کرد. برای مثال، با استفاده از VR، می‌توان بیماران را به محیطی شبیه به شهرهای دلخواهشان منتقل کرد تا احساس خوبی داشته باشند.