بیماری پارکینسون چیست؟

بیماری پارکینسون (PD)، یک اختلال نورودژنراتیو با ویژگی‌های پاتولوژیکی است که در درجه اوّل با از دست دادن نورون‌های دوپامینرژیک در جسم سیاه مغز و ساختارهای مرتبط می‌باشد.

معمولاً بیماران PD حداقل یکی از چهار علامت اصلی زیر را نشان می‌دهند:

•  1) برادیکینزیا یا هایپوکینزیا(بی حرکتی یا کندی حرکت)
•  2) ترمور در زمان استراحت(لرزش)
•  3) ریجیدیتی(سفتی عضلات و دست و پا)
•  4) بی‌ثباتی پوسچرال(عدم حفظ تعادل تنه)

خلاصه مفید و ضروری آنچه كه بايد در رابطه با عوامل ايجاد بيماری پارکینسون بدانيد, 100 ثانيه صوتی

از کجا بفهمیم پارکینسون داریم؟علائم پارکینسون در جوانی؟

علائم پارکینسون شامل لرزش (شایعترین علامت)، سفتی عضلات، کاهش حرکت و کنترل حرکتی نامناسب، مشکل در حرکت و کنترل حرکتی، کاهش حافظه و قدرت تمرکز، مشکلات خواب و افسردگی و اضطراب می‌شوند. بیشتر بیماران پارکینسون بالای ۶۰ سال هستند، اما بیماری ممکن است در سنین جوان‌تر نیز ظاهر شود.

چگونه بیماری پارکینسون تشخیص داده می‌شود؟

• 1. آزمایش فیزیکی: لرزش، سفتی عضلات، کاهش تعادل و حرکت کندی، تشخیص بیماری
• 2. آزمایش عصب‌شناسی: تست‌های حسی و حرکتی، عملکرد عصبی بیمار
• 3. آزمایش تصویربرداری: آزمایش‌های تصویربرداری، مانند سونوگرافی و MRI، به پزشک کمک می‌کنند تا تغییرات در مغز و سیستم عصبی مربوط به بیماری پارکینسون را بررسی کند.
• 4. آزمایش خون و ادرار: آزمایش‌های خون و ادرار، به پزشک کمک می‌کنند تا سطح هورمون‌ها و عناصر مغذی در بدن بیمار را بررسی کند و بیماری‌های دیگری که شبیه به بیماری پارکینسون هستند را رد كند

آیا درمان دائمی بیماری پارکینسون ممکن است؟

هرچند که پارکینسون بیماریی مزمن است و در حال حاضر درمان دائمی وجود ندارد، اما با استفاده از داروها، عمل جراحی، درمان‌های فیزیکی و تغییرات در سبک زندگی می‌توان به کنترل علائم بیماری کمک کرد و کیفیت زندگی بیماران پارکینسون را بهبود بخشید.

آیا درمان بیماری پارکینسون ممکن است؟

بله، درمان بیماری پارکینسون ممکن است و در حقیقت هدف درمان بیماری پارکینسون، کاهش سطح علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار است.بهبود درمان بیماری پارکینسون شامل ترکیبی از داروها، روش‌های جراحی، تمرینات کاردرمانی است.

بهترین درمان های تضمینی پارکینسون چه مواردی هست؟دارو درمانی همراه با کاردرمانی برای از بین رفتن و یا کاهش علائم پارکینسون

درمان يخ زدگی و كندی در راه رفتن و حركات و کاهش سقوط بیمار پارکینسون

.بیشتر بیماران بعضی از مشکلات گیت، شامل انقباضات ناگهانی عضله، یا «انجماد» (Freezing) که یک عامل اصلی سقوط است را تجربه می‌کنند.

انجماد یک نوع از آکینزی است که به عنوان «وقفه در شروع حرکت» (Start hesitation) آغاز می‌شود، امّا در نهایت وقتی اتّفاق می‌افتد که بیمار با مانعی روبرو شده یا با محدودیتی در ورودی دیداری یا پروپریوسپتیو مواجه می‌شود.

انجماد گیت (Freezing of Gait) 30 الی 60 درصد افراد مبتلا به PD را درگیر می‌کند؛ که منجر به اختلال در تحرّک، سقوط، به خطر افتادن ADL و کیفیت زندگی می‌شود.

FOG باعث توقّف موقّتی راه رفتنِ موثّر می‌شود و در نتیجه حسی از «چسبیدن پا به زمین» ایجاد می‌کند، و زمانی اتّفاق می‌افتد که افراد: می‌چرخند (63%)، شروع می‌کنند به راه رفتن (23%)، از درون فضاهای باریک عبور می‌کنند (12%)، و به مقصد می‌رسند (9%).

علائم FOG لرزش درجای پا، حرکت به جلو با گام‌های کوتاه و آکینزیا کلّی است. {3} انجماد معمولاً برای مدّت کوتاهی ادامه پیدا می‌کند، امّا راه رفتن بیمار را مختل کرده و مکرّراً باعث از دست دادن تعادل و سقوط می‌شود. {2} FOG معمولاً در دوره‌های «خاموش» (Off)، وقتی که اثر رژیم دارویی کاهش پیدا کرده، اتّفاق می‌افتد، امّا در مراحل بعدی هنگام دوره‌های «روشن» (On) نیز پیدا می‌شود.

هرچند برندهای تجاری در زمینه‌ی تولید ابزارهای مبتنی بر نشانه‌های دیداری معتقد اند این ابزارها می‌تواند بر انجماد غلبه نماید، امّا تاثیر فوری این ابزارها روی غلبه بر ناتوانی در شروع گیت هنوز اثبات نشده است.

پارکینسون یک بیماری اعصابی مزمن است که با تخریب سلول‌های مغزی که دارای دوپامین هستند، همراه است. دوپامین یک ماده شیمیایی است که در مغز برای کنترل حرکت و کارکرد عصبی دیگر استفاده می‌شود. بیماری پارکینسون باعث کاهش سطح دوپامین در مغز می‌شود که باعث عوارض مختلفی از جمله لرزش، سفتی عضلانی، کاهش حرکت و نواحی مختلف دیگری می‌شود.

تاثیرات استفاده از نشانه‌ی دیداری پرتو لیزر بر بهبود انجماد گیت در بیماران پارکینسون و كاهش سقوط بیمار پارکینسون

پارکینسون اختلالی نورودژنراتیو است که به دلیل از دست دادن نورون‌هایی خاص در هسته‌های قاعده‌ای مغز ایجاد می‌شود. از علائم شایع این بیماری انجماد گیت (Freezing of Gate) است که بیشتر به صورت ناتوانی در حرکت به هنگام راه رفتن دیده می‌شود. FOG (Freezing of Gate) یک عامل منفی اثرگذار بر کیفیت زندگی فرد با ایجاد اختلال در جابه‌جایی‌های ضروری زندگی روزمره می‌باشد، که نیاز به مداخلات کاردرمانی را افزایش می‌دهد. پژوهش‌های مختلفی در شناسایی روش‌های بهبود FOG صورت گرفته است. در این پژوهش به بررسی مطالعات انجام شده بر روی تاثیر اعمال نشانه‌های دیداری، به طور ویژه پرتو لیزری تابش شده از ابزارهای مختلف تطبیقی، بر بهبود FOG در بیماران پارکینسون پرداخته شده است.

تاثیر مثبت استفاده از پرتو لیزر بر بهبود گیت افراد مبتلا به پارکینسون مشاهده شد. این نتایج مثبت، با توجّه به معیارهای اندازه‌گیری شده‌ی خاص هر پژوهش و وضعیت‌های مختلف FOG متفاوت می‌باشند. بعضی از مقالات تاثیرات را گسترده و بعضی تنها محدود به برخی از افراد دانستند.

مراحل پیشرفت پارکینسون

داروهای پارکینسون برای کاهش علائم سفتی عضلات و لرزش و کندی حرکت

1. لوودوپا: این دارو به عنوان یک داروی اصلی در درمان پارکینسون استفاده می‌شود. لوودوپا با افزایش سطح دوپامین در مغز، به بهبود علائم بیماری پارکینسون کمک می‌کند.کاربیدوپا -آمانتادین -راساگیلین -پرامیپکسول -داروهای آنتی کولینرژیک -داروهای آنتی دیسکینزی

عمل جراحی برای کاهش علائم سفتی عضلات و لرزش و کندی حرکت :

در برخی موارد شدت علائم پارکینسون به حدی است که درمان دارویی موثر نیست و عمل جراحی برای کاهش علائم لازم است. یکی از عمل‌های معمول در این حالت، عمل استیمولاسیون عمقی مغز (DBS) است.

تغذیه و تغییرات در سبک زندگی برای کاهش علائم پارکینسون :

تغذیه سالم و تغییرات در سبک زندگی مانند رفتارهای استرس برانگیز و مصرف الکل ممکن است به کنترل علائم پارکینسون کمک کند.

درمان فیزیکی (کاردرمانی و فیزیوتراپی پارکینسون):

تمرینات فیزیکی و درمان‌های مکمل مانند كاردرمانی و فیزیوتراپی، تمرینات تنفسی و تمرینات تعادلی می‌توانند علائم پارکینسون را بهبود بخشند.

کاردرمانی چه فواید و تاثیراتی برای پارکینسون دارد؟

تمرینات کاردرمانی می‌توانند به کاهش علائم بیماری پارکینسون کمک کنند. این تمرینات اغلب شامل تکنیک‌های فیزیکی و روان‌شناختی هستند که به حرکت و کنترل عضلات کمک می‌کنند و به جایگزینی حرکات خودکار با حرکات دستی می‌پردازند. برخی از تمرینات کاردرمانی پارکینسون عبارت‌اند از:1. تمرینات ورزشی: تمرینات ورزشی مانند راه رفتن، دویدن، دوچرخه سواری و شنا می‌توانند به بهبود تعادل، قدرت عضلات و عملکرد قلبی-عروقی کمک کنند.2. تمرینات تعادل: تمریناتی مانند ایستادن با یک پا، حرکت قدم‌های جلو و عقب و حرکت با یک پا به دیگر پا می‌تواند به بهبود تعادل و کنترل حرکتی کمک کند.3. تمرینات مربوط به هماهنگی: تمرینات هماهنگی مانند بازی تنیس، رقص و تمرینات موسیقی می‌توانند به بهبود هماهنگی حرکتی کمک کنند.4. تمرینات تنفسی و مدیتیشن: تمرینات تنفسی و مدیتیشن می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب و بهبود عملکرد تنفسی کمک کنند.5. تمرینات تحرکی: تمرینات تحرکی مانند بازی با توپ، شناوری و بازی‌های دستی می‌توانند به بهبود تحرک و کنترل عضلات کمک کنند.6. تمرینات کوچک دستی: تمرینات کوچک دستی مانند باز و بسته کردن دست، گرفتن و رها کردن شیء، و چرخش دست به طور مداوم می‌توانند به کاهش لرزش و سفتی عضلات کمک کنند.7. تمرینات شناختی: تمرینات شناختی مانند حل مسئله، حافظه‌بازی، حل تلاش و واژه‌بازی می‌تواند به بهبود تمرکز و حافظه کمک کنند.

برخی تمرینات کاردرمانی برای درمان و بهبود علائم بیماری پارکینسون:

• 1. تمرینات تعادل با توپ: تمرینات تعادل با توپ می‌توانند به بهبود تعادل و کنترل حرکات کمک کنند. در این تمرین، بیمار باید روی یک توپ بزرگ ایستاده و تلاش کند تا تعادل خود را حفظ کند.2. تمرینات با استفاده از موزیک: تمرینات با استفاده از موزیک می‌توانند به بهبود حالت روحی و کنترل حرکات کمک کنند. در این تمرین، بیمار باید به موسیقی رقصیده و تلاش کند تا حرکات هماهنگ و همراه با موسیقی انجام دهد.3. تمرینات مغزی: تمرینات مغزی می‌تواند به بهبود حافظه، تمرکز و توجه کمک کند. برخی از تمرینات مغزی مانند بازی‌های کامپیوتری و تمرینات مغزی با استفاده از نرم‌افزارهای مختلف می‌توانند به بهبود عملکرد مغزی کمک کنند.4. تمرینات استرچینگ: تمرینات استرچینگ می‌تواند به بهبود انعطاف پذیری و حرکت عضلات کمک کند. در این تمرین، بیمار باید حرکات استرچینگی را که به تمدید عضلات کمک می‌کند انجام دهد.5.تمرينات كف لگن برای مشکلات اسفنکتر6.تمرينات بيوفيدبک برای کاهش لرزش دست

فيلم (30) ورزش و تمرین عالی و مفید كاردرمانی فیزیوتراپی برای درمان راه رفتن,كاهش لرزش,كاهش سقوط و افتادن و كمتر شدن سفتی بدن

برخی از فواید کاردرمانی برای پارکینسون عبارتند از:

1. بهبود تعادل و کنترل حرکتی2. بهبود قدرت و انعطاف پذیری عضلات3. بهبود وضعیت روانی4. کاهش عوارض جانبی داروها5. کاهش استرس و افزایش کیفیت زندگی

طول عمر بیماران پارکینسون

طول عمر بیماران پارکینسون به عوامل متعددی مانند سن بیمار، شدت بیماری، نوع درمان و عوارض جانبی آن، وضعیت سلامتی عمومی بیمار و سایر عوامل وابسته به هر فرد بستگی دارد و قابل پیش‌بینی نیست. به طور کلی، بیماران پارکینسون ممکن است به طور متوسط در طول عمر به مشکلات جدی‌تری مبتلا شوند ولی می‌توانند با مراقبت‌های مناسب و درمان، سال‌های زیادی را با کیفیت زندگی مناسب سپری کنند.در بیشتر موارد، پارکینسون بیماری مزمنی است که به طور پیشرفتی تا سال‌ها، یا حتی دهه‌ها ادامه دارد. با این حال، با انجام تمرینات فیزیکی و رعایت سبک زندگی سالم، ممکن است به کنترل علائم بیماری کمک شود و کیفیت زندگی بیماران بهبود یابد. همچنین، درمان‌های دارویی مناسب و در صورت لزوم، عمل جراحی می‌تواند به کنترل علائم و بهبود وضعیت بیماران پارکینسون کمک کند.

تمرين برای رفع خشكی در پارکینسون

• 1. تمرینات بالا و پایین: این تمرینات شامل ایستادن و نشستن در صندلی یا روی تخت و تغییر وضعیت از نشستن به ایستادن و بالعکس هستند. این تمرینات به بهبود تعادل و قدرت عضلات کمک می‌کنند.
• 2. تمرینات راه رفتن: راه رفتن برای بیماران پارکینسون بسیار مهم است و می‌تواند به بهبود تعادل، تقویت عضلات و کاهش لرزش کمک کند. در این تمرین، بیمار می‌تواند به صورت مرتب و با حرکت‌های کنترل شده راه برود.
• 3. تمرینات تعادل: تمریناتی مانند ایستادن با یک پا، ایستادن روی یک پای خمیده و تمرینات تعادل دیگر می‌توانند به بهبود تعادل و کاهش خطر افتادن کمک کنند.
• 4. تمرینات کششی: تمرینات کششی برای بهبود انعطاف پذیری و تقویت عضلات مفید هستند. برخی از تمرینات کششی شامل کشش گردن، شانه، بازو، پا و عضلات پشت ساق پا هستند.
• 5. تمرینات تنفسی: تمرینات تنفسی می‌تواند به بهبود تنفس و کاهش استرس و اضطراب کمک کند. تمرینات تنفسی شامل تنفس عمیق، تنفس بطنی و تمرینات تنفسی دیگر هستند.